Οι τσίμπλες ξαναβγαίνουν

Posted on by lignes invisibiles

Οι τσίμπλες ξαναβγαίνουν

αυτή είναι η αλήθεια

ποτέ τους δεν εμπόρεσαν να ξεφύγουν

από τα παραμύθια

στα παραμύθια είναι όλα υπέροχα

οι τσίμπλες ποτέ δεν υπήρχαν.

 

Δε ξαναβγήκανε ποτέ

κανένας δεν τις είδε

στα μάτια δε κολλούσανε

χαμπάρι ουδείς δεν τις πήρε.

 

Οι φίλοι μου το λέγανε

οι τσίμπλες ξαναβγαίνουν

και τη ντροπή μοιράστηκαν

για να μη λένε πώς δεν τις πλένουν.

 

Τις θες να γδέρνουνε το δέρμα

ανάμεσα στα μάτια

θαρρείς πως σε έκαναν χίλια δυο κομμάτια.

Σε γδέρνουνε τα πρωινά

προτού πας στη δουλειά

δίνουν το σήμα

πως κόβεται το νήμα.

 

Τρίβεις και ξανατρίβεις

πλένεις, ξαναπλένεις

Καθαρότερα να βλέπεις,

να δίνεις και να παίρνεις.

Μα κάθε ορατότητα μοιάζει πια να φράζει

από μακρυά σου φωνάζει

η τσίμπλα πως οργιάζει.

 

Ξανάβγαιναν παντού ξανά και ξανά

τόσο που δάκρυζες στ’ αλήθεια,

δεν έβλεπες το δράμα σου

δε φώναζες “βοήθεια”.

Και ήτανε καλύτερα τα δράματα να σβήνεις

ή έστω μαζί τους να γελάς

την ύπαρξη να λύνεις.

 

Οι τσίμπλες ξαναέβγαιναν

πετάγονταν παντού,

οι φίλοι μου το λέγανε

να βλέπεις με το νου.

Τα μάτια σου τα γιόμισαν

με ξεραμένα φύλλα

αναπνοή δεν έπαιρναν,

δεν έβλεπαν τη φρέσκια πρασινίλα.

 

Τα υγρά τρέχανε, κυλούσαν

μα έφταναν σα κρύσταλλα

στο τέλος και κολλούσαν.

Συμπαγωμένα στέκονταν

να κρέμονται στο κρέας

τον έλεγχο τον έχανες

και κάθε νεύρο στο σώμα έκαιγες.

 

Οι τσίμπλες ξαναβγαίνουν,

αυτό είναι που κάνουν.

Μα μη σε τρώει η ταραχή

τα μάτια σου ολάνοιχτα να τα ‘χεις

τον παρατηρητή της τσίμπλας θα σε λένε

μα εσύ μαζί και το νου θα ‘χεις.

Και όσα τα μάτια σου στο μυαλό βουτάνε

τα εμπόδια της ξερα’ί’λας

μπροστά σου δε θα τα ‘χεις.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

Gravatar
WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. ( Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. ( Log Out /  Change )

Cancel

Connecting to %s

Published by lignes invisibiles

I started writing when I was a child. When I was a child they used to call me "Lallina". I come from Corfu, a small island in the Ionian Sea, Greece. In the past I used to live for three years in Germany and Berlin. After doing my Master and living in Germany I have decided in September 2018 to move to Barcelona. Spain is a magical country and I decided to move there after living in Germany to change my life and myself. Initially my plan was to study theater in Spain, but later I started building small puppets and entered the world of puppets for a while. Now I am are more interested in painting. As for writing, it was always my best companion. Empecé a escribir cuando era niño, en la escuela. Cuando era niña solían llamarme "Lallina". Vengo de Corfú, una pequeña isla en el mar Jónico, Grecia. En el pasado vivía durante tres años en Alemania y Berlín. Después de hacer mi maestría y vivir en Alemania, decidí mudarme a Barcelona en septiembre de 2018. España es un país mágico y decidí mudarme allí después de vivir en Alemania para cambiar mi vida y mi mundo interior. Inicialmente, mi plan era estudiar teatro en España, pero luego comencé a construir pequeños títeres y entré al mundo de los títeres por un tiempo. Ahora estoy más interesado en la pintura. La escritura, siempre fue mi mejor compañero. Bueno, probablemente descubrirán también algunos bocetos. En 2020 comencé también a grabar algunos de los textos, que están disponibles en soundcloud. El propósito era poner los textos a disposición de las personas que no pueden ver.