Στην πραγματικότητα της επανάληψης
θα δεις με την εισαγωγή του τρόπου
την επανάληψη να μεταμορφώνεται
και από επαναληπτικό τέρας να μαλακώνει
σε ανάλαφρο ανθό που με τον άνεμο ταξιδεύει.
Αν θες να ξορκίσεις την επανάληψη
δεν έχεις άλλο τρόπο από την επινόηση
ενός τρόπου.
Άλλο δρόμο δεν βρίσκω για την αποφυγή
της επανάληψης λοιπόν
παρά μόνο την ελευθερία όλων των άκρων,
θα δεις τώρα λιωμένους μυς με κατεύθυνση προς τη γη,
ένα με τους αιθέρες
που σε μπάζουν μέσα στο καλούπι σου.
Διαφυγή άλλη δε θα βρεις από το τέρας της επανάληψης
παρά μόνο την αγάπη προς τον τρόπο
και την επινόηση ενός τρόπο
που στο τέλος ούτε τρόπος δε θα είναι ούτε τίποτα,
μα μονάχα η δική σου ρευστότητα.