Όλα μοιάζουν άλλα μέσα από διάφανα τζάμια,
διάφορες στρώσεις μπροστινές από φόντα που αλλάζουν
Δες πώς τα μάτια χάνονται μέσα στα σκέρτσα της αλλοίωσης αυτής
και τώρα κάθετι λιώνει δίχως να ανησυχεί για αυτή τη μεταμόρφωση.
Δύο ζευγάρια μάτια τώρα μετατρέπονται σε μια λεπτή γραμμή [και ευθύς αμέσως εξαφανίζονται]
Σιγά σιγά αυτή η γραμμή φτάνει να γίνει μια κουκίδα.
Τί απομένει από αυτή τη κουκίδα;
– Τα ζευγάρια μάτια έχουν πια σίγουρα εξατμιστεί.
Άραγε τέτοιες διάφανες επιφάνειες να επαρκούν για τη δική μας
μεταμόρφωση ή τα σώματα που χορεύουν μπροστά από άλλα
γλυκαίνουν απλώς τις παραισθήσεις;
Τα μάτια βυθίζονται μέσα σε αυτό το λιώσιμο, μακρυά από κάθε ρεαλιστική μορφή,
αυστηρή για εμένα. Σιγά σιγά βλέπω το πρόσωπο μου να μεταμορφώνεται.
Έχω εισχωρήσει.