Γενεθλιακό

Μερικούς Σεπτέμβρες πριν:

Μερικοί καλοί φίλοι – καλοί φίλοι και ξένοι μαζί την ίδια στιγμή, αγαπώ και τις δύο ιδιότητες αυτές σα να ‘ναι μία – και ο χρόνος που για εμένα τραβιέται σα σχοινί μέσα στο μαύρο – τεντώνομαι, με βρίσκω μεγαλύτερη στους αριθμούς ίσως και αλλού λες μήπως;

Μα όχι, ίσως είναι μια ψευδαίσθηση. Δεν έχω ιδέα. Θα πρέπει να κάτσω να συλλογισθώ εκ νέου ο χρόνος τί εστί και νέο χώρισμα του να κάμω ίσως. Μία υπέροχη φίλη που ρωτά φέτος τί δώρο θα μου κάνω. Μια απάντηση που λέει πώς τα ομορφότερα δώρα είναι εκείνα που τα καλλιεργείς μέσα στο χρόνο και προπάντων είναι όλα τα αόρατα. Έτσι δίχως πλάνο, στιγμιαία δωρίζω μία συλλογή από δάκτυλα και χέρια – σε όποιον δε γνωρίζω. Ή μάλλον σε όποιους τύχει να τα αντιληφθούν.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s