Δύο ευκαιρίες στη ζωή

I once wrote a very spontaneous short text in English while travelling by train. Now I translated it into Greek.

---

Ο χρόνος μέσα στο τρένο είναι πολύτιμος για εμένα· πυροδοτεί μικρές σκέψεις, που με γεμίζουν με έκπληξη. Είναι σκέψεις που δεν είχαν εμφανιστεί ποτέ στο παρελθόν. Φρέσκιες και ολοζώντανες. Εμφανίζονται σαν αντανακλάσεις ξεχασμένων προσώπων απάνω σε ένα κομμάτι τζαμιού.

Όταν είμαι μόνη συχνά γελάω μονάχη, μιας και η ένταση είναι μεγάλη με τις νέες αυτές σκέψεις· τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα. Τα συναισθήματα με κατακλύζουν και είναι αδύνατο να πω τι ακριβώς αισθάνομαι, μα ότι και αν είναι, είναι αυθεντικό, αγνό και προξενεί μία περίεργη γαλήνη.

Βλέπετε, σπάνια υπάρχουν στη ζωή μερικές δεύτερες ευκαιρίες. Ωστόσο, πριν από μερικές ημέρες έκανα μία ανακάλυψη·  ξεκινώντας με το τρένο προς έναν προορισμό Χ και με σχέδιο επιστροφής στον σύνηθες τόπο διαμονής μου, βίωσα ένα σπάνιο φαινόμενο. Το σπάνιο φαινόμενο των δύο δυνατοτήτων ή ευκαιριών: 

Πρώτα κάνει κανείς το ταξίδι για να πάει κάπου και ύστερα το ταξίδι της επιστροφής. Επομένως, η ίδια διαδρομή επιτυγχάνεται δύο φορές. 

Τότε ήταν που προέκυψε το ερώτημα, πόσοι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν το ταξίδι δύο φορές και ενδεχομένως να παρατηρήσουν κάτι που δεν είχαν παρατηρήσει κατά το πρώτο ταξίδι τους; Άραγε οι άνθρωποι εκμεταλλεύονται αυτή τη διπλή ευκαιρία; Η σκέψη αυτή ίσως να σας φανεί αστεία, μα εκείνη τη στιγμή μου φάνηκε εξαιρετική! 

Ίσως να είναι έτσι, διότι τέτοιου είδους σκέψεις είναι η επιβεβαίωση ότι είμαι ακόμα ζωντανή, με ένα είδος φυσικού σεβασμού σε ότι με περιβάλλει· ότι σιγοτρέχει και κινείται εκεί έξω… έξω από το παράθυρο του τρένου μου.