Μια σύντομη ιστορία μέσα στα βάθη της νύχτας. Το αυθεντικό γράφτηκε στα Αγγλικά. Αργά τη νύχτα, είμαι η μόνη που περιμένει να φτάσει το τρένο και μπαίνω στη κενή υπόγεια πλατφόρμα. Ορισμένες μικρές κουκκίδες κινούνται κάπου στο βάθος, μακριά πάνω στο γυαλιστερό πάτωμα και στη συνέχεια κρύβονται μέσα σε μερικές στενές, λεπτές γραμμές μέσα στους […]
Read More Ο χορός των ποντικιώνΟι αντανακλάσεις δύο περιστρεφόμενων κυκλικών διαφανειών μέσα στο σκοτάδι κάπου εκεί, μακρυά, μέσα στο άγνωστο βάθος. Η μία διαφάνεια δίπλα στην άλλη να περιστρέφονται και το εφέ καθρέπτη σε συνάντηση με τα μάτια μου – χτυπά τις πόρτες της εξωτερικής μεμβράνης των ματιών μου και μοιάζει με ένα περίεργο γαργαλητό που εισχωρεί σε όλο μου […]
Read More Καθρέπτες με χρώματαΠίσω από τη τζαμαρία στο καφέ μέσα: εκεί “στήνονται” οι παρατηρητές, δηλαδή όσοι γυροφέρνουν τα μάτια δεξιά αριστερά, ψηλά χαμηλά, κατά μήκος κάθε αόρατης γραμμής μέσα στο χώρο. Αυτοί που δεν ησυχάζουν στιγμή – γλυκοφιλούν κάθε κίνηση στο χώρο και το χρόνο, βασανίζονται μέσα στα πλαίσια που έχουν καθιερωθεί από τα διάφορα. Γι’αυτό θα τους […]
Read More Παρατηρητές τζαμαρίαςΚαι έτσι αποφάσισα μία ωραία ημέρα ότι θα κυκλοφορώ με απόλυτη φυσικότητα στους δρόμους κι σε όλους τους εξωτερικούς χώρους, όπου κυκλοφορούν τα υπόλοιπα δίποδα χωρίς να λογαριάζω τίποτα, ούτε καν τον ίδιο μου τον εαυτό – αλήθεια το είχα αποφασίσει και αυτό μέσα σε όλα τα άλλα που έμοιζαν αποφασισμένα – και ότι μέσα […]
Read More ΠαραλήρημαΑυτό που δεν έχουμε καταλάβει αρκετοί είναι το εξής: ότι δηλαδή τα κινούμενα σφαιρικά δοχεία που κινούνται πέρα δώθε αποτελούν βασικότατους υποδοχείς παραγωγής πραγμάτων. Μπορεί να έχουμε μανιωδώς αφοσιωθεί στον μετασχηματισμό οποιασδήποτε δυνατής μορφής ενέργειας – με απώτερω σκοπό φυσικά την αξιοποίηση της αλλά, αυτό που αγνοούμε είναι το βασικό κέντρο διεξαγωγής των ιδεών. Φυσικά […]
Read More Ο ΜετρατροπέαςΠάντα κρατούσα εγωιστικά κρυμμένα όσα είχα μέσα στο κεφάλι μου. Έτσι μου άρεσε, έτσι μου αρέσει, έτσι πράττω. Αυτό με ελευθερώνει, αυτό με αναπνέει. Επίσης πάντα δε συμπαθούσα τους ανθρώπους, μάλλον επειδή δε συμπάθησα ποτέ τον εαυτό μου. Γιατί εκεί που τρέχεις να σε καταλάβεις πάλι κάτι δε σου αρέσει από αυτά που συγκεντρώνεις – […]
Read More Μικρά εκβιαστικά πλασματάκιαΑυτός ο σωλήνας δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλος. Μικρό φάρδος, μικρό ύψος. Ιδιαίτερα φωτεινός δεν είναι επίσης. Όπως πιθανότατα φτιάχνεις ήδη μία εικόνα, αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να σφηνωθείς. Και όσο παραμένεις σφηνωμένος μέσα του, αλήθεια, τόσο αστεία σφηνωμένος μέσα του, σε σχήμα αστερία (εάν μπορείς να τεντωθείς τόσο) με πόδια και χέρια ορθάνοιχτα […]
Read More Ο σωλήνας
Lignes invisibiles 