Το μικρό ρυάκι στο κοντινό του κήπου με τα σταφύλλια έχει μετατραπεί σε μαλακή χαράδρα πρασίνου Εκεί κάποτε τρυφερά κ᾽ανέμελα περνούσε το νερό Τώρα πια η χλόη μοιάζει να χαίρεται μοναχά με μερικές πρωινές σταγόνες δροσιάς Εκείνο το ποτάμι βροχής που την χάιδευε κάποτε, δε χρειάζεται πια   Εγώ περνώντας από αυτή τη καμπύλη φτιαγμένη […]

Read More Πέρασμα χλόης

Δύο μπουνιές πίσω από ένα ζευγάρι μάτια – ο πόθος για τις πιο βαθειές αναπνοές, η επιβεβαίωση της ζωής που βρίσκεται στον αέρα Μερικές φορές τα μάτια θα ανάψουν με ζωντάνια στη πιο βαθειά αναπνοή – μια στο τόσο.   Ξύπνα από το λήθαργο σου ακόμη και με κοιμησμένα μάτια και πες πως κάποιος πάει […]

Read More Επιστροφή

Δε κόπηκα ποτέ ξανά όπως κόπηκα ετούτη εδώ την ώρα και το νερό που τρέχει μέσα μου δεν άφησε στίγματα ολόκαυτα στο δέρμα όπως τώρα ποτέ ξανά οι ζάρες δεν ελύγισαν στα μάτια όπως τώρα και η καρδιά δε κραύγασε με λαιμό που σπάζει και με πόνο ατελείωτο ποτέ της έτσι όπως ετούτη εδώ την […]

Read More Πτώση

Όλα μοιάζουν άλλα μέσα από διάφανα τζάμια, διάφορες στρώσεις μπροστινές από φόντα που αλλάζουν Δες πώς τα μάτια χάνονται μέσα στα σκέρτσα της αλλοίωσης αυτής και τώρα κάθετι λιώνει δίχως να ανησυχεί για αυτή τη μεταμόρφωση.   Δύο ζευγάρια μάτια τώρα μετατρέπονται σε μια λεπτή γραμμή [και ευθύς αμέσως εξαφανίζονται] Σιγά σιγά αυτή η γραμμή […]

Read More Μέσα από τα διάφανα

Πώς θα είσαι βγαλτός έξω από το σώμα, μα συνάμα ολότελα μέσα σου ῏μέσα του – είναι αυτό άραγε το αιώνιο ντελίριο είναι αυτός ο αέρας της αιωνιότητας῏της μάταιας αιωνιότητας και αν ναι, ποιοί και πόσοι μπορούν να ζήσουν εκεί μέσα ή για πόσο   Μερικοί άλλο δρόμο δε ξέρουν, ούτε άλλο τρόπο παρά μόνο […]

Read More Αιωνιότητα

Επειδή αρχίνισα να λησμονώ τις σκέψεις σε ανοργανωσιά να εκτελώ και να βρίσκω τις ηδονές στο κενό του τίποτα – της φαινομενικής απραγίας να παράγω με δίψα εικόνες και οράματα, τη μία μετά την άλλη, το ένα μετά το άλλο γι᾽αυτό με θεώρησα άρρωστη στο μυαλό πολλές φορές – μη λειτουργικό ζωντανό κομμάτι πια – […]

Read More Φολί

Από τη μία προς την άλλην άκρη, στο πέρασμα της γέφυρας θα έβλεπες στ᾽αριστερά σου σα χρυσαφένιες μπουκλίτσες από τον ήλιο απάνω στο νερό σε πολλαπλά πηδήματα χωρίς κανέναν προκαθορισμένο ρυθμό.   Στα δεξιά άμα θα γύριζες το βλέμμα να κοιτάξει άλλο νερό θα έβλεπες που έξυπνα το πέτρωμα χωρίζει αυτά τα δυό, δηλαδή το […]

Read More Ακροβάτης χωρίσματος

Να αγγίζεις με το ανενεργό χέρι μαλακά· το ένα μισό του φύλλου σου – είναι το χέρι παρατηρητής – εκείνο που παρακολουθεί το άλλο να γράφει. Σχεδόν το φλερτάρει, το θαυμάζει τρομερά για την ικανότητα του να γεμίζει τα κενά φύλλα με λέξεις, ιδέες. Το παρακινεί μάλιστα συχνά να συνεχίσει τον μακρύ χορό του απάνω […]

Read More Τις λέξεις